sobota, 23 czerwca 2012

"Piosenki dla Pauli" - Blue Jeans

"Piosenki dla Pauli" Blue Jeans

   „Piosenki dla Pauli” to książka-fenomen, jak została określona. Publikowana na początku w Internecie zyskała wielu fanów, dzięki czemu wydana została w formie książkowej. Skromna, ale ładna okładka przykuwa wzrok, a tajemniczy opis zapowiada bardzo wiele wrażeń. Ale czy na pewno jest w stanie zaspokoić wymagania czytelników? Jaka naprawdę jest opowieść o Pauli? Czy słowo „fenomen” jest dobrym określeniem tej historii?

   Paula to siedemnastolatka, która przed sobą ma bardzo wiele. W tym również miłość. Dziewczyna flirtuje na czacie ze starszym od siebie muzycznym dziennikarzem, Angelem. w końcu nadchodzi dzień ich spotkania w realu. Mężczyzna jednak spóźnia się na umówione spotkanie, a Paula, czekając na niego, poznaje Alexa, który szczęśliwym zbiegiem okoliczności czyta tą samą książkę, co ona. W życiu dziewczyny pojawiają się mężczyźni i Paula będzie musiała dokonać wyboru, którego z nich tak naprawdę darzy uczuciem. Kogo wybierze Paula? Jak to się wszystko potoczy? I co z tym ma wspólnego muzyka?

   Z pewnością nie jedną osobę kusi ta książka. Słodka okładka, intrygujący opis fabuły i jeszcze ta informacja o bestselerowym sukcesie… Sama również skłoniłam się do przeczytania, bo ma w sobie coś, co przyciąga do siebie. Zaskoczeniem było to, że tak wiele negatywnych recenzji ona zebrała. Zaczęło mnie to zastanawiać, ale kiedy skończyłam czytać te sześćset parę stron, wiedziałam, o co chodzi ludziom, którzy wytknęli błędy tej książce. Sama nabrałam przekonania, że „fenomen” może być synonimem do słowa „kompletna klapa”. I to w dosłownym tego słowa znaczeniu.

   Po raz pierwszy zdarzyło mi się czytać książkę, która zawiera w sobie tak kolorowy i sielankowy obraz, że aż w niektórych momentach niemiło mnie mdliło. Bohaterowie byli zaskakująco idealni: mężczyźni przystojni, wysportowani, z zabójczo pięknym uśmiechem i niespotykanym talentem (nieważne, do czego), kobiety zaś były śliczne, zgrabne, seksowne i utalentowane. Nawet jeśli zdarzyło im się posiadać jakiś defekt, to autor postarał się, aby nie były one dostrzegane. Niektórym też zdarzało się być „mniej ładnym”, ale z każdym kolejnym zdaniem o nich nabierali ładniejszych kształtów. Wiadomo, że jest to fikcja literacka, jednak takie koloryzowanie jest zbyt przesadzone i łatwo zniechęcić się do takiej książki. Podobnie jest z ich cechami charakteru, ich zachowaniami. Jeśli chodzi o przyjaciółki Pauli to po prostu wysiadła mi nie raz cierpliwość od ckliwości i naiwności tych panien. Wiadomo, jakie bywają nastolatki, często również czytuję na ich temat bądź słyszę o nich w telewizji, jednak z dodatkową nutą wyolbrzymionych ideałów autora przyjaciółki Pauli, kolorowe suguski, jak zwykle mawiają o nich w szkole, zachowują się gorzej niż stado rozwydrzonych panien z gimnazjum, które jedzą błyszczyk jak lody i gadają o tym, jaki smak gumki nadaje się na pierwszy raz. No może zbytnio przesadzam, ale inaczej nie uda mi się ubrać to w słowa. Wystarczył krótki przekaz o ich zachowaniu, typowym dla nastolatek, bez zbędnych ubarwień, a być może wyszłoby wtedy dużo lepiej. Niestety jest jak jest…

   Co więcej, denerwujące jest to, że za romantyzm między dwudziestodwulatkiem a siedemnastoletnią licealistką służy publiczne i nadmierne obściskiwanie się (nieważne, gdzie, ważne, żeby jak najgłębiej język wcisnąć do gardła). Przyznam szczerze, że w tych kwestiach autora za bardzo poniosła wyobraźnia, albo po prostu wykazał się małą znajomością w kontaktach damsko-męskich, a swoje opowiadanie sklecił na podstawie obserwacji (a fe!). Co bardziej mnie zastanawia, jak wielka miłość może zaistnieć w tak krótkim czasie? Wiadomo, to się zdarza, ale Paula i Angel już na pierwszym spotkaniu pałali namiętnością, całowali się, wiedzieli, że się kochają! No cóż, znali się dwa miesiące z gadek na komunikatorze, nie wiedzieli, jak wyglądają, ale czuli, że będą się sobie podobać. No i proszę, ona śliczna panienka, tak śliczna, że o matko, a Angel ciacho jakich mało. Świetny tyłek, przystojny, więc następnym tematem do rozważań dla przyjaciółek Pauli staje się pytanie: kiedy Paula go przeleci? Przesada…

   W książce pojawia się również wątek pisarski. Paula spotyka Alexa, który dziwnym trafem czyta tą samą książkę: „Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie”. Kojarzycie? Historia dziennikarza, który ma romans z dużo młodszą dziewczyną, licealistką. Alex pragnie spróbować swych sił w pisarstwie i również napisać własną książkę. A jest ona o… dużo starszym pisarzu, który traci głowę dla piętnastolatki. Alex ma dwadzieścia dwa lata, Paula siedemnaście. Czy autorowi podobają się związki z dużą różnicą wieku? Strach pomyśleć, co nim kierowało, kiedy pisał „Piosenki dla Pauli”…

   Jeśli chodzi o motyw muzyki w książce, to zastanawiający jest tytuł, prawda? „Piosenki dla Pauli”… Wszystko bowiem kręci się wokół tego tematu. Angel jest dziennikarzem muzycznym, Alex gra na saksofonie, Mario, nieszczęśliwie zakochany w Pauli, uwielbia muzykę i na urodziny daje jej składankę piosenek specjalnie dla niej, Katia, przyjaciółka Angela, jest sławną piosenkarką… Cała powieść również obfituje w muzyczne akcenty oraz tytuły piosenek, które słuchają bohaterowie. Autor bowiem za każdym razem podaje, co kto słucha. Fabuła zatem jest pełna muzyki…

   Autor wyraźnie nie przemyślał dokładnie tego, co chce stworzyć. Niektóre sytuacje wydawały się wyrwane kontekstu, niepotrzebne. Jakby uzupełniały brakującą lukę. Tym samym wyszedł niezły odmóżdżacz, dobry dla oderwania się od codziennej rutyny. Jeśli więc ktoś lubi tego typu książki, bądź po prostu chce się pośmiać z naiwności nastolatek pokroju Pauli, śmiało może sięgnąć po książkę Blue Jeans’a (fajny nick, koń Miley Cyrus w serialu miał tak na imię). Chociaż mówię to z bólem, bo nie lubię oczerniać książek, to tym razem muszę ocenić książkę bardzo nisko. Nie ma w niej nic takiego, co mogłoby przyciągnąć czytelnika. Wykreowane postacie są nijakie, bardziej gorszą niż bawią. Fabuła oklepana, z nutką sielankowej bryzy, która mdli odbiorcę. Pomysł wydaje się niezły, szkoda, że wykonanie nie spełnia oczekiwań. Naprawdę rozczarowująca książka…
Na cykl o Pauli składają się: "Piosenki dla Pauli", "Czy wiesz, że cię kocham?" oraz "Ucisz mnie pocałunkiem"

Za książkę dziękuję serdecznie wydawnictwu Jaguar:
Autor: Blue Jeans
Tytuł: Piosenki dla Pauli
Wydawnictwo: Jaguar
Rok wydania: 2012
Liczba stron: 640

30 komentarzy:

Jane pisze...

Ciekawa recka, niejeden raz wywołała mój śmiech. :D Ładnie podsumowałaś całą książkę."Piosenki..." bardzo mnie rozczarowały.

Unknown pisze...

Na pewno nie sięgnę. Nie napotkałam, żadnej pozytywnej recenzji tej książki.
Pozdrawiam! :)

Karolka pisze...

Bardzo fajna recenzja :D

A ja w sumie gdybym kiedyś miała okazję chybabym po książkę sięgnęła, bo choć może nie przyciąga, ale ja czasami lubię sobie takie lepkie i ckliwe gnioty poczytać - a co! :D

Miłośniczka Książek pisze...

oj nie... zdecydowanie nie chce mieć do czynienia z tą książką... totalna strata czasu
pozdrawiam i dziękuję za recenzję!

Blueberry pisze...

Niby fabuła banalna, a jednak jest coś w tej książce co mnie do niej ciągnie :)

BooksHunter pisze...

Jestem jej ciekawa, ale pieniążków na nią nie wydam więc liczę na to iż znajdę ją bibliotece :)

Anonimowy pisze...

O nie, książka nie dla mnie. Co za dużo słodyczy, to nie zdrowo ;)

Katarzyna Abramova pisze...

Na pewno nie będę na siłę jej szukać, ale jeśli trafi w moje ręce to może zerknę. Nie jest to jednak typ literatury, który zwykle czytam...

Aneta Wojtiuk pisze...

Chciałam po nią sięgnąć, ale do tej pory czytam same nieprzychylne recenzje. Ale jednak sprawdzę :)

kamyk pisze...

Oj, chyba zacznę żałować, że wzięłam ją do recenzji, skoro taka klapa...

Unknown pisze...

I tak nie zamierzałam czytać...

Sylwia (nieperfekcyjnie.pl) pisze...

Świetna recenzja! Jednak i tak - ciągnie mnie do tej książki. Chciałabym sama przekonać się jak to z nią jest.. :)

Tirindeth pisze...

Niestety raczej nie dla mnie :)

Meg Sheti pisze...

No zachwycająca ona nie była.

Irena Bujak pisze...

Chyba odłożę ją na daleką, daleką przyszłość ;P

Ale recenzja ciekawa ;)

Anonimowy pisze...

Przeczytałam i powiem ze bardzo mi sie podoba. Czytanie tej książki zajęło mi zaledwie 3 dni i nie oceniam tych dni jako zmarnowanych. Bardzo mi sie podoba chociaż uznaje inne recenzje poprostu Macie inny gust i nie przypadła wam do gustu ta opowieść tak jak mi. Z niecierpliwością czekam na kolejna cześć moze niedługo spotkam ja w księgarni i będę wiedziała że na pewna ja przeczytam. Mam nadzieje ze kolejna cześć będzie tak pozytywna jak ,,Piosenki dla Paul''
Pozdrawiam autora

Mea pisze...

Taaak. Masz rację mydło i powidło. Ale trzecia moim zdaniem gorsza. Chociaż... z niektórych bohaterów pośmiać się można.

Anonimowy pisze...

czytałam, na początku nie zachwyciła mnie ale po jakimś czasie wróciłam do niej i przeczytałam w kilka dni. Fajnie się ją czyta, można przywiązać się do bohaterów. Czekam na kolejne części :)

Anonimowy pisze...

Chociaż zgadzam się z Twoją opinią, sądzę , że dla takich małolat , jest to idealna książka.

Anonimowy pisze...

Ha! Przeczytałam dwa tomy (1166 stron!) i znalazłam JEDNO ciekawe zdanie: "Apteki mogłyby spokojnie utrzymywać się ze sprzedaży środków uspakajających dla rodziców zaskoczonych faktem, że ich dzieci rosną... i wszystkim tym, co się z tym wiąże".
Warto było się tyle męczyć! :)

Anonimowy pisze...

Ja przeczytałam już dwie części i osobiście całkowicie nie zgadzam się z recenzją. Jest banalna..może i tak, ale tak mi się przyjemnie ją czytał o i tak łatwo można przywiązać się do bohaterów..to mi się podoba w niej. Chociaż drugą część uważam za zdecydowanie lepszą :)

Anonimowy pisze...

to nieprawda piosenki dla pauli są super i nie mogę się doczekać ostatniego tomu!

Anonimowy pisze...

Kiedy ma się pojawić 3 część? :)
liczę na szybką odpowiedź.
pozdrawiam. :)

Unknown pisze...

Kilka słów do anonimowych komentatorów: podpisujcie się chociaż imieniem:P Jeśli chcecie zgadzać/nie zgadzać się to przynajmniej, żebym mogła się odnieść do waszych imion...
Co do 3 części... W Polsce w tym roku wyjdzie dopiero 2, więc na 3 trzeba jeszcze poczekać:)

Anonimowy pisze...

2 część już jest w Polsce od dawna, przeczytałam już ją nawet zastanawiam się kiedy będzie 3 :)
ktoś wie?

Unknown pisze...

Spoko, mój błąd, po pierwszej części jakoś odrzuciłam sprawdzanie, kiedy wyjdą następne...
Jak chcesz, anonimie, sprawdź na stronie wydawnictwa, może już coś wiadomo.
A tak nawiasem, warto by się było podpisać...

Anonimowy pisze...

Ok, sorry, dzięki za info. :D
Zuza.

Anonimowy pisze...

Na razie przeczytałam pierwszą część i nie zgadzam się z twoją recenzją. Ta książka nie jest dla każdego to fakt ale bardzo dobrze czytało mi się tą książkę. Osobiście polecam "Piosenki dla Pauli" i mam nadzieje że innym też się spodoba =D

Zosia

Anonimowy pisze...

Książka jest wspaniała!!!! Recenzja także. Czytam ją już 3 raz i nadal mi się nie znudziła. Oczekuję właśnie na 2 ostatnie części. Gorąco polecam! Najlepsza książka na świecie ;D

Unknown pisze...

Książka jest może banalna ale czyta się ja bardzo lekko i można z żyć się z bohaterami. Przeczytalam wszystkie części i pierwsza byla najgorsza wiec może dlatego twoja opinia taka sylaba. Bohaterowie bardzo się zmieniają w następnych częściach wiec ja polecam. Jest to naprawdę wspaniala książka.

Prześlij komentarz

Zanim skomentujesz, przeczytaj, proszę, co chcesz skomentować.
Anonimie - pospisuj się.
Za wszystkie słowa - bardzo dziękuję:)