niedziela, 25 marca 2012

"Czas tajemnic" - Marcel Pagnol

"Czas tajemnic" Marcel Pagnol

   Niektórym się wydaje, że książki, które opisują czyjeś życie, są nudne i nie wnoszą nic ciekawego do naszego osobliwego żywota. I to jest błąd. Książki autobiograficzne nie dość, że są naprawdę ciekawe, to sprawiają, że my samy pragniemy zmienić coś w sobie, co byłoby tak fajne, aby opisać to na stronach kartek. „Czas tajemnic” jest właśnie zbiorem wspomnień jej autora, Marcela Pagnola, który w zabawny i interesujący sposób przedstawia nam go jako młodzieńca.

   Podczas słonecznych i pachnących łąką wakacji, młody Marcel przeżywa swą pierwszą miłość. Poznaje Izabellę, którą „ratuje” z opresji przed gigantycznymi pająkami i wężami. Spotkania z dziewczynką sprawiają, że zaniedbuje swojego przyjaciela, który i tak cierpi na brak czasu z powodu ciągłych prac w polu ze swoim ojcem.

   Kiedy nadchodzi październik i Marcel idzie do liceum, znów czekają go nowe wrażenia. Musi dostosować się do wymogów nowej szkoły oraz przyzwyczaić się do jej odmiennego stylu nauczania. Dodatkowo musi sprostać wymaganiom ojca, jakie przed nim postawił, co nie jest łatwe wtedy, gdy łamanie zasad idzie w parze z jego nauką. Czy w takim razie uda mu się sprostać wytyczonym zadaniom?

   Po lekturze pierwszej części „Chwała mojego ojca. Zamek mojej matki”, którą pochłonęłam w mig, cieszyłam się, że mogę kontynuować podróż z młodym Marcelem. Autor znów przedstawił nam swoje młodzieńcze lata w sposób lekki i przyjemny dla czytelnika. Nie zanudza przesadzonymi opisami, wdraża nas w swoje historie stopniowo z lekką dozą humoru. Podczas czytanie niejednokrotnie uśmiechałam się na daną sytuację. I ten uśmiech został ze mną aż do końca.

   „Czas tajemnic” może stanowić nie tylko ciekawą lekturę na każde popołudnia, ale też jest swoistą częścią pewnej wiedzy. Pokazuje nam, jak wyglądało szkolnictwo we Francji w tamtym czasie, jak wyglądał dzień mieszkańców Marsylii, jak ubierali się ludzie… Wszystko wyglądało zupełnie inaczej niż dzisiaj, książka pozwoliła mi na odkrycie nowych i zarazem interesujących aspektów życia  tamtych czasów.

   Marcel Pagnol pisze ciekawie i obrazowo. Przedstawia nam siebie i swoje otoczenie w dokładny sposób, dzięki czemu oczami wyobraźni znajdujemy się w Marsylii, jego rodzinnym domu oraz w liceum, do którego uczęszczał. Wszystkie szczegóły zostały uchwycone w lekkim słowie, który nie męczy a przyciąga jeszcze bardziej. I za to polubiłam samego autora. Każdy dział jest dokładnie sprecyzowany, bogaty w różnego rodzaju informacje bądź opisy otoczenia, które wydają się realne, nabierają kształtów z każdym zdaniem. Świadczy to o naprawdę dobrej ręce pisarza i jego wspaniałej wyobraźni oraz bogactwie słowa, jakim się posługuje…

   Myślę, że warto sięgnąć po serię wspomnień Marcela Pagnola. Opisane w ciekawy sposób Jego losy wcale nie przypominają schematycznej książki autobiograficznej, przypomina raczej miłą opowieść o młodzieńcu z XIX wiecznej Marsylii, który w swym życiu przeżył ciekawe przygody. Zwyczajne, ale to nic. Właśnie one sprawiają, że utożsamianie się z bohaterem wychodzi nam lepiej, sympatyzujemy się  z nim. Ja osobiście polubiłam tego zwyczajnego chłopca, który dzięki swoim przygodom stworzył interesująca lekturę dla czytelników łaknących przygód.  

Za możliwość poznania dalszych przygód Marcela, dziękuję serdecznie wydawnictwu Esprit.

Autor: Marcel Pagnol (O autorze możesz poczytać tutaj:Klik)
Tytuł: Czas tajemnic
Wydawnictwo: Esprit
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 359

13 komentarzy:

Katarzyna Abramova pisze...

Czytałam zarówno "Chwałę mojego ojca. Zamek mojej matki", jak i "Czas tajemnic", i po prostu mnie oczarowały. Zdecydowanie warto po nie sięgnąć!

Unknown pisze...

Niedługo przyjdzie do mnie "czas tajemnic" i mam nadzieję, że mnie też oczaruje :)

Layla pisze...

Wydaje się interesująca;) Trzeba będzie się zaopatrzyć w nią;D
Pozdrawiam!

Weronika pisze...

Bardzo lubię książki tego autora. Niestety w Polsce ukazały się (chyba) tylko trzy... Mam nadzieję, że kolejne tytuły też niedługo pojawią się na polskim rynku.

Taki jest świat pisze...

Ciekawa i optymistyczna książka :)

Luis pisze...

Autora jeszcze nie znam, ale z chęcią poznam.
Pozdrawiam.

Fabiusz pisze...

Pierwsza część za mną, teraz czas na drugą, ale jakoś nie spasował mi ten autor.
Pozdrawiam

Anonimowy pisze...

Hm.. Wolałabym znać jakąś książkę, zanim sięgnę po swego rodzaju pamiętnik pisarza. Nie lubię tracić czasu. Ale może się przełamię, bo recenzja jest przekonująca.

Rosse pisze...

Zaintrygowałaś mnie;) Może kiedyś przeczytam, chociaż najpierw muszę znaleźć 1 część.
Pozdrawiam:D

Anonimowy pisze...

Wydaje się ciekawa, ale musiałabym przeczytać pierwsza część:)
Monika

Katarzyna Abramova pisze...

Pagnol pisał przede wszystkim sztuki teatralne i poza tymi autobiograficznymi opowieściami napisał chyba tylko jedną powieść. warto po nie sięgnąć, bo nie czyta się tego jak typowej biografii :)

Unknown pisze...

Dokładnie;) Wcale nie odczułam, że to biografia, tylko lekka przygodowa książka o przygodach Marcela;)

Nanami pisze...

Również nie miałam przyjemności przeczytania pierwszej części, ale muszę to jak najszybciej nadrobić :)

Prześlij komentarz

Zanim skomentujesz, przeczytaj, proszę, co chcesz skomentować.
Anonimie - pospisuj się.
Za wszystkie słowa - bardzo dziękuję:)