"Ogień" - Mats Strandberg, Sara B. Elfgren

Zło czai się wszędzie...

   Dziś możemy śmiało znaleźć mnóstwo powieści przeznaczonych dla młodzieży. Jedne są bardzo dobre, jednak ze względu na dużą miarę powtarzalności i schematów pojawiają się również takie, które najchętniej odłożylibyśmy w kąt. Jednym z ciekawszych tytułów z pewnością jest trylogia „Engelfors” autorstwa Matsa Strandberg’a oraz Sary B. Elfgren. Pierwszy tom „Krąg” okazał się świetną historią, jednak część druga nieco straciła na wartości. Miejmy nadzieję, że trzeci okaże się lepszy i zakończy przygody młodych czarownic równie dobrze, jak się zaczęły…

   Drugi rok w liceum nie należy do najłatwiejszych. Zwłaszcza wtedy, gdy jest się czarownicą, a na każdym kroku mogą czaić się demony. Wybrańcy nie spodziewają się jednak, że atak nadejdzie z najmniej oczekiwanej strony. Powoli acz skrupulatnie mroczne plany zakorzeniają się w samym centrum miasteczka i sięgają do każdego, kto ślepo wierzy w ich intencje. Finał może być tylko jeden. Czy jednak uda się zmienić zakończenie tej historii?

   Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać „Krąg”. Książka ta okazała się naprawdę ciekawa, dość oryginalna jak na wymagania rynku. Dlatego „Ogień” również musiałam poznać od razu. Tutaj jednak spotkało mnie lekkie rozczarowanie, bowiem z jednej strony dostałam, to co chciałam, czyli historię z dreszczykiem, mroczną i wciągającą, to jednak okazało się, że jest dużo słabsza aniżeli jej poprzedniczka. Ten tytuł jest dość obszerny, liczy sobie prawie siedemset stron, ale jest to zwykłe nieporozumienie. Tak naprawdę połowa z tego to historia, która jest czegoś warta, pozostałe to jedynie opisy i dopiski wątków, które nie są istotne. Przez to historia się wydłuża i staje się nieco nudna, wiele wątków nie jest potrzebnych tak naprawdę. Zapełniają jedynie strony, a nie wnoszą niczego ciekawego do powieści.

   Ale pozytywne strony również się znajdą. Z pewnością klimat, jaki panuje w tej historii, jest naprawdę dobrze wprowadzony. Dobrze rozegrane opisy i dopasowane do odpowiedniej sytuacji stwarzają mroczną aurę, która nadaje charakter powieści. Można odczuć dreszcz emocji, który nastaje w każdej chwili, gdzie dzieje się coś więcej aniżeli skromny dialog bohaterów. Ma mocny charakter, to trzeba przyznać i gdyby nie wpadka z obszernymi i nic nieznaczącymi wątkami, „Ogień” byłby powieścią rewelacyjną. 

   „Ogień” to gatunkowo thriller, jednak dobrze spełnia swoją rolę również jako powieść fantastyczna i młodzieżowa. Można odkryć w niej również lekką schematyczność, ale w dzisiejszych czasach ciężko o oryginalną fabułę. Ten fakt można zatem więc śmiało wybaczyć. Ciężko dobrze ocenić ten tytuł, bo choć z jednej strony mocno mnie wciągnął, nie pozwolił oderwać się od historii, dopóki nie poznałam zakończenia, to wciąż pozostaje ten posmak goryczy, jaki wywołał nadmiar pewnej treści. Nie chodzi tutaj o szczególnie wielki wybryk autorów, ale szczerze – nieco przeszkadza. Dlatego z dozą ostrożności, ale jednak zachęcam do przeczytania. Mimo wszystko warto spróbować lektury. 

Autor: Mats Strandberg, Sara Bergmark Elfgren

Tytuł: Ogień

Wydawnictwo: Czarna Owca

Rok wydania: 2013

Liczba stron: 696

"Krąg" - Mats Strandberg, Sara B. Elfgren

"Krąg" Mats Strandberg, Sara B. Elfgren

    Trudno dzisiaj o dobrą książkę młodzieżową. Często można zauważyć, że autorzy takich książek stawiają na prostotę, uważając, że jeśli ma być młodzieżowy, to banalny. A jeśli jest banalny to oczywiście zazwyczaj równa się nudny. Ostatnio miałam okazję spotkać się z thrillerem/powieścią fantastyczną, ponoć typowo młodzieżowym, pt. „Krąg”. I tutaj ciężko stwierdzić, czy książka jest banalna czy też fenomenalna. Zalety mieszają się z wpadkami autorów, wkradająca się czasem nuda graniczy z momentami zaskakującymi. Jednak w gruncie rzeczy można rzec, że książka ta otwiera intrygującą trylogię dla czytelnika w każdym wieku. Nie tylko młodzieżowym.

   Z pozoru zwyczajne miasteczko Engelfors zamienia się w miejsce pełne czarnej magii. Sześć nastoletnich dziewczyn, zaczynających dopiero swoją przygodę w liceum, stają się z dnia na dzień częścią tajemnej magii. Każda inna, różniąca się od siebie, a jednak wszystkie będą musiały współpracować. Złączone poprzez poświatę czerwonego księżyca odkrywają drzemiącą w nich moc. Odtąd zaczną żyć w ciągłym niebezpieczeństwie i aby przeżyć, muszą stale na sobie polegać. Razem tworzą magiczny krąg, który ma im pomóc w walce na śmierć i życie…

   Czy „Krąg” wydaje się interesujący? Na to pytanie łatwo odpowiedzieć jeszcze zanim przeczyta się książkę. Bardzo intrygujący opis oraz niczego sobie okładka przyciąga, nie tylko wzrok, ale ciekawość, która zostaje pobudzona na samym początku. Miałam głęboką nadzieję, że ta ciekawość zostanie ze mną do końca książki i że zostanie ona zaspokojona. I dlatego bardzo się cieszę, że tak się stało. „Krąg” na pierwszy rzut oka wydaje się typową ‘młodzieżówką’, często przez narrację przewijały się opisy typu tak banalnego, że aż strach ogarniał, że do końca przyjdzie nam czytać coś takiego. Na szczęście były to sporadyczne momenty, które ostatecznie można potraktować ulgowo, ze względu na fakt, że to książka o nastolatkach. Niemniej w tym momencie mogę zaznaczyć, że autorzy w kwestii narracji poradzili sobie świetnie, wiedzieli, w których momentach zawrzeć dialogi, jak mają one wyglądać oraz dopasowali ją znakomicie do realiów i postaci, dzięki czemu łatwiej czytelnikowi w każdym wieku dopasować się do fabuły.

   Bardzo pozytywnym aspektem książki można nazwać również stopniowanie akcji, której w „Kręgu” nie brakuje. Autorzy skupili się na dokładnym przedstawieniu każdego wątku, jednak między szczegółowymi opisami nie brakowało zaskakujących momentów. Wiele pomysłów okazało się bardzo oryginalnych, czasem powtarzalnych stare schematy, jednak dobrze nadana dynamika każdej akcji maskowała niedoskonałości. Można rzec, że całkowity przedstawiony obraz prezentuje się bez zarzutów: jest akcja, jest treść, mało przewidywalności i dużo oryginalności oraz kreatywnych wątków. Dodajmy do tego ciekawe postacie i wyjdzie nam książka co najmniej interesująca.

   Jak widać, „Krąg” prezentuje się bardzo obiecująco, jednak pośród wielu zalet można odnaleźć parę minusów. Może mało znaczących, ale jednak minusów. Chyba najważniejszym jest fakt, iż w fabule często pojawiają się zdania, które komplikują postrzeganie niektórych rzeczy. Wkrada się mały chaos (być może spowodowany konfliktem między autorami ), który utrudnia zrozumienie danej sytuacji. Nie wiadomo, na czym polega np. umiejętność jednej z bohaterek, której opis w rozszerzonej wersji pojawia się kilka rozdziałów dalej. To nieco miesza w głowie czytelnika, łatwo mu jest zgubić wątek. Dlatego w takich przypadkach potrzebna jest większa koncentracja i poświęcenie czytaniu.

   Długo się zastanawiałam, jak ogólnie ocenić „Krąg”. Z jednej strony chciałabym przedstawić ją w bardzo dobrym świetle, jednak z drugiej wolałam ukazać kilka (nieznacznych, ale jednak) błędów. To nie zmienia jednak postaci rzeczy, iż książka bardzo przypadła mi do gustu. Powieść plasuje się bardzo wysoko na  mojej liście dobrze ocenionych nowości tego roku, mogę zapewnić, że po przeczytaniu jej na pewno pojawi się również u innych. „Krąg” jest bowiem dobrze zbudowaną powieścią, gdzie świeżość pomysłów przeplata się ze starymi schematami. Wiele zaskakujących momentów oraz dobrze rozbudowane wątki tworzą obraz mrocznej, przepełnionej magii opowieści, gdzie świat rzeczywisty łączy się ze światem fantastycznym. Nie ważne, że powieść została skonstruowano dla młodzieżowej części czytelniczego światka, bowiem każdy, nawet dużo starszy odnajdzie w niej jakąś cząstkę dla siebie. I mam nadzieję, że kolejne części trylogii okażą się równie ciekawe, jak otwierająca ją powieść. Będzie to sygnałem, że na rynku czytelniczym znajdziemy kolejną wartą uwagi fantastyczną serię. Polecam serdecznie.

Za możliwość przeczytania serdecznie dziękuję wydawnictwu Czarna Owca:

Autor: Mats Strandberg, Sara B. Elfgren

Tytuł: Krąg

Wydawnictwo: Czarna Owca

Rok wydania: październik 2012

Liczba stron: 576